Wednesday, March 26, 2014

Ayrılık budur

İşe döneli neredeyse 2 ay oluyor ve ben ilk defa bugün Theo'dan uzak olmaya dayanamadım. Sabah geç uyandı, fazla göremedim diye herhalde. Ben çıkarken çok keyifliydi, çok tatlıydı. Bütün gün melankolik bir halde fotoğraflarına baktım. İşe başladığım ilk günlerde bile böyle hissetmemiştim...

9 aya yaklaşıyor Theo. Aylar geçtikçe evet diş gibi, yeni gıdalara alışmak, onun getirdiği hazım gibi yeni problemler var ama iletişim her gün daha da güzelleşiyor.

Hep dik durmak, ayağa kalkmak istiyor Theo! Onu tutmak imkansız :) Zıplamaya, dans etmeye bayılıyor. Elimi kıvırtmamı çok seviyor. Minik akvaryumundaki balığın veya karşı çatıdaki martıların hareketlerini asla kaçırmıyor! O artık bir kedi, hareket eden her şeyi takip etmek, keşfetmek zorunda, hatta kedi gibi iple oynuyor!! Ve artık komik suratlar yaptık mı bunun şaka veya oyun olduğunu biliyor, ona göre tepki veriyor. Gizz, ga gibi sesleri taklit ediyor anne-baba demese de... Ve anne/baba nerede diye sorsak tepki yok ama "Uçaklar nerede?" diye sorunca lambasından sarkan uçaklara bakıyor. Sıkı durun... Babası Fransızca uçak diyince yine gözü havada, lambasında!..

9. aya yaklaşıyoruz. Günler keşfetmekle dolu. Theo hayatı keşfediyor, biz ondaki yeni yetenekleri. Aaa bir de yeni diş var! Pazartesi 3. dişi geldi... :)

İşe döndüm. 2 ay oluyor. Ve bugün zaman her zamankinden daha yavaş ilerliyor...





No comments: