mekan: Alsancak Gundogdu Meydani - Izmir
zaman: 19 Mayis, gunbatimi
yas: 20
MFO sahnededir. Oyle guzel bir kalabaliktir ki seyirci grubu, yas ortalamasi 35, babalar omuzlarinda kucuk kizlariyla, Herkes hep bir agizdan soyluyor sarkilari, hafif sallanarak.
Gokyuzu kizil simdi. Morlar, kirmizilar, mavi ve turuncular icice. O anda yukseliyor sarki. Nesli yuzu sahneye donuk, arkasinda duran sevdigi adamin guvenli kollari arasinda. Ikisi de delice asik o donemde, bulutlarda dolasiyor, en kucuk kacamaklar icin butun dunyaya yalan soyluyor, yollar, sehirler, gecelerce yaratiyorlar an'lari. Tam da askin nasil yasanmasi gerektigine inandiklari gibi.
Ve diyor ki sarki; Omur boyu baglansak da sevinsek de uzulsek de... Birden sen gelsen aklima... Seni unutsam bazi bazi... Hep yalnizlik var sonunda... Yalnizlik omur boyu... Nesli bagira bagira, gozleri dolu dolu eslik ediyor sarkiya. Kollar hala vucudunda, kokular hala aklinda ama engel degil bu inanca. Kucucuk bir kiz oluyor, sevdigi adamin varligina ragmen ya da dunya buyuyor. Nesli cocukca inatlara donuyor, ama sarkinin tamamini da senaryonun geri kalan kismini da cok iyi biliyor...
Sarki bitiyor, ask gibi, sevmek gibi, hayaller gibi. Ama omur devam ediyor.
No comments:
Post a Comment