mor bir giris olsun!

Tembellik tembellik ustune!..

Bunca zaman sonra dank etti aklima. Cok da ihtiyacim var yazmaya. Ama tuhaf iste, son zamanlarda gozetlenme psikolojisi uzerine o kadar dusunmusken simdi burda kendimi sunmak... Aslinda bu bilincli tercihim, bu yuzden sonuna kadar ciplak olmaya karar veriyorum simdi... Oyle ya birkac kisilik gruplarda car car otmek kolay Nesli Hanim, hadi buyurun burada yazin bakalim... :)

Birazdan, -Mahrem-i ekleyecegim buraya...

Ama once ruzgarlardan bahsetmeli. Gunlerdir, haftalardir dusundugum gibi: Hangi ruzgar atti beni buraya?.. Uzun zamandir hayal kurmadigimi hatirliyorum bu fikirle beraber. Cunku esen o ruzgar, son hayalimdi benim. Yer yuzunde kucucuk bir nokta olmakti dilegim. Yollar cagirdi. Geldim.

27 Ocak 2006'ydi, karanlik bir ogle vakti geldim Londra'ya.
Geride oyle guzel insanlari birakmistim ki,
partim de yolcu edenler de ailem de sehrim de... Hepsi degdi o karmasik ruhhaline, gozyaslarina. Tembellik etmeseydim yazacak cok sey vardi :)










Unutmamak lazim, en azindan ben unutmamaliyim. Zaman zaman geriye donup acigi kapamaya calisacagim.